Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

бураве́снік, , м.

Марская птушка з загнутай дзюбай, вузкімі і доўгімі крыламі.

бураві́к, , м.

Спецыяліст па буравых работах.

буравы́, .

Які мае адносіны да бурэння, зроблены ў выніку бурэння.

  • Буравая ўстаноўка.

бура́к, , м.

  1. Агародная расліна сямейства лебядовых.

    • Палоць буракі.
  2. Караняплоды гэтай расліны, якія выкарыстоўваюцца як корм, харч, сыравіна.

    • Убіраць буракі камбайнам.

  • Цукровыя буракі — сорт буракоў, з якіх вырабляюць цукар.

|| памянш. бурачок, .

|| прым. бурачны, і бураковы, .

  • Бурачны колер (лілова-чырвоны).
  • Бураковы сок.

буракаво́д, , м.

Спецыяліст па вырошчванню буракоў.

буракаво́дства, , н.

Развядзенне і вырошчванне буракоў.

|| прым. буракаводчы, .

  • Б. саўгас.

буракасе́йны, .

Які сее і вырошчвае буракі (звычайна цукровыя).

  • Б. раён.

буракаўбо́рачны, .

Які мае адносіны да ўборкі буракоў.

  • Б. камбайн.

бурало́м, , м.

Лес, дрэвы, паваленыя бурай.

|| прым. бураломны, .

бура́н, , м.

Снежная бура, завіруха ў стэпе.

  • Узняўся б.

|| прым. буранны, .