Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ушасцёх, прысл.

У колькасці шасці чалавек (толькі пра мужчын або толькі пра жанчын).

  • Дояць кароў на ферме ў.

ушасцярых, прысл.

Колькасцю ў шэсць асоб (рознага полу) або істот (ніякага роду).

  • Ехаць у.

ушкуй, , м.

Старадаўняя пласкадонная лодка з парусамі і вёсламі.

ушморгнуць, ; зак.

Шморгаючы, уцягнуць у сярэдзіну чаго-н.

  • У. шнуркі ў чаравікі.

|| незак. ушморгваць, .

ушрубаваць, ; зак.

Вярчэннем увесці ў сярэдзіну чаго-н.

  • У. шрубу ў дзвярную ручку.

|| незак. ушрубоўваць, .

уштурхнуць, ; зак.

Штурхнуўшы, прымусіць увайсці, штуршком упіхнуць куды-н.

  • У. падсвінка ў катух.

|| незак. уштурхваць, і уштурхоўваць, .

ушчаміцца, ; зак.

Аказацца заціснутым, зашчэмленым з двух бакоў.

  • Парася ўшчамілася ў плот.
  • У. ў пастку (таксама перан. апынуцца ў цяжкім становішчы).

|| незак. ушчамляцца, і ушчэмлівацца, .

ушчаміць, ; зак.

  1. Сціснуўшы, зашчаміць.

    • У. палец ў дзверы.
  2. перан. Абмежаваць у чым-н.

    • У. каго-н. у правах.
    • У. самалюбства.
  3. перан. Паставіць у няёмкае становішча.

|| незак. ушчамляць, і ушчэмліваць, .

ушчуванне, , н.

Спагнанне, дакор, папрок.

  • Тут ужо папрокамі і ўшчуваннем не дапаможаш.

ушчуваць, ; незак.

Дакараць, папракаць за што-н.

  • У. за правіннасць.

|| зак. ушчуць, і ушчунуць, .