ушчаміць, ✂; зак.

  1. Сціснуўшы, зашчаміць.

    • У. палец ў дзверы.

  2. перан. Абмежаваць у чым-н.

    • У. каго-н. у правах.
    • У. самалюбства.

  3. перан. Паставіць у няёмкае становішча.

|| незак. ушчамляць, ✂ і ушчэмліваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)