Verbum

уцешны, ✂.

Які прыносіць уцеху, радасны, прыемны.

• Уцешныя моманты жыцця.
• Уцешная мелодыя.

|| наз. уцешнасць, ✂.

уцешыць, ✂; зак.

Спагадай, спачуваннем палегчыць каму-н. гора, цяжкае становішча; парадаваць, абрадаваць чым-н.

• У. дзіця.
• Яе пісьмо нас уцешыла.

|| незак. уцяшаць, ✂.

|| звар. уцешыцца, ✂.

|| незак. уцяшацца, ✂.

|| наз. уцяшэнне, ✂.

уцёкі, ✂.

1. Хуткі беспарадкавы адыход, адступленне.

   • У. недабітых варожых часцей.

2. Тайнае самавольнае знікненне з месца абавязковага знаходжання дзе-н.

   • У. з палону.

уцёмную, прысл.

У картачнай гульні: не паглядзеўшы сваіх карт.

• Гуляць у.
• Дзейнічаць у. (перан. наўдачу, наўгад).

уцёс, ✂, м.

Стромая скала.

• Гранітны ў.

уцёсісты, ✂.

Багаты ўцёсамі, скалісты.

• У. бераг.

|| наз. уцёсістасць, ✂.

уцінак, ✂, м.

Абрубак.

• У. дрэва.

уціск, ✂, м.

1. гл. уціскаць ​².

2. Грубае абмежаванне ў правах, прыгнёт.

   • Сацыяльны ў.
   • Каланіяльны ў.

уціскаць, ✂; незак.

Груба абмяжоўваць свабоду, правы каго-н., прыгнятаць.

• У. слабых.

|| наз. уціск, ✂.

уціснуцца, ✂; зак.

1. Паглыбіцца, улезці ў глыб, унутр чаго-н.

   • У. ў зямлю.

2. З цяжкасцю ўвайсці, пранікнуць у што-н. цеснае, запоўненае.

   • У. ў аўтобус.

3. Цесна абвязаць сябе чым-н. (разм.).

   • У. папружкай.

4. перан. Якім-н. чынам уладкавацца куды-н. (разм.).

   • Уціснуўся ў тэхнікум.

|| незак. уціскацца, ✂.