уцешыць, ✂; зак.

Спагадай, спачуваннем палегчыць каму-н. гора, цяжкае становішча; парадаваць, абрадаваць чым-н.

  • У. дзіця.
  • Яе пісьмо нас уцешыла.

|| незак. уцяшаць, ✂.

|| звар. уцешыцца, ✂.

|| незак. уцяшацца, ✂.

|| наз. уцяшэнне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)