Verbum

гарошына, ✂, ж.

Зерне гароху.

|| памянш. гарошынка, ✂.

гарпун, ✂, м.

Кідальная зброя, якая мае выгляд кап’я з зубчастым наканечнікам — ужыв. для палявання на буйных марскіх жывёл (пры паляванні на кітоў выкідваецца са спецыяльнай гарматы).

|| прым. гарпунны, ✂.

• Гарпунная пушка.

гарпуншчык, ✂, м.

Спецыяліст па кіданню гарпуна.

|| прым. гарпуншчыцкі, ✂.

гарсаж, ✂, м.

Тое, што і карсаж.

|| прым. гарсажны, ✂.

гарсажніца, ✂, ж.

Спецыялістка па вырабу гарсажаў.

гарсэт, ✂, м.

1. Шырокі пругкі пояс для сцягвання таліі.

2. Цвёрды і шырокі артапедычны пояс, які выкарыстоўваецца пры захворваннях пазваночніка.

   • Гіпсавы г.

3. Від безрукаўкі ў традыцыйным касцюме беларускіх жанчын.

   • Вышываны г.

|| прым. гарсэтны, ✂.

гарсэтніца, ✂, ж.

Спецыялістка па вырабу гарсэтаў (у 1 і 2 знач.).

|| прым. гарсэтніцкі, ✂.

гарт, ✂, м.

1. Цвёрдасць металу, якая надаецца гартаваннем.

2. перан. Фізічная або маральная вынослівасць, стойкасць.

   • Чалавек старога гарту.

3. Сплаў свінцу, волава і сурмы для адліўкі друкарскіх шрыфтоў (спец.).

|| прым. гартавы, ✂ і гартоўны, ✂.

гартавацца, ✂; незак.

1. Рабіцца цвёрдым, пругкім, трывалым у выніку моцнага награвання і хуткага ахаладжэння (пра метал).

2. перан. Рабіцца фізічна або маральна ўстойлівым, здольным пераносіць цяжкасці і неспрыяльныя ўмовы.

   • Г. ў барацьбе.

гартаваць, ✂; незак.

1. Надаваць цвёрдасць, пругкасць, трываласць шляхам моцнага награвання і хуткага ахаладжэння.

   • Г. жалеза.

2. перан. Рабіць фізічна або маральна ўстойлівым, здольным пераносіць цяжкія і неспрыяльныя ўмовы.

   • Г. волю.

|| наз. гартаванне, ✂.

|| прым. гартавальны, ✂.

• Гартавальная печ.