е́лка, -і, ДМ е́лцы, мн. -і, е́лак, ж.
Хвойнае вечназялёнае дрэва з конусападобнай кронай.
|| памянш.-ласк. е́лачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. яло́вы, -ая, -ае.
елкава́ты, -ая, -ае.
Крыху ёлкі, гаркаваты на смак.
Пахла елкаватым салам.
|| наз. елкава́тасць, -і, ж.