фінансі́ст, -а,
1. Спецыяліст па вядзенні фінансавых аперацый.
2. Уладальнік капіталаў, які вядзе буйныя грашовыя аперацыі.
||
||
фінансі́ст, -а,
1. Спецыяліст па вядзенні фінансавых аперацый.
2. Уладальнік капіталаў, які вядзе буйныя грашовыя аперацыі.
||
||
фіна́нсы, -аў.
1. Грашовыя сродкі як элемент народнагаспадарчага абароту.
2. Грошы, грашовыя справы (
||
фі́на-ўго́рскі, -ая, -ае.
Які мае адносіны да групы роднасных моў, да якой належаць фінская, венгерская, эстонская мовы і
фі́на-ўгразна́вец, -на́ўца,
Спецыяліст па фіна-ўгразнаўстве.
фі́на-ўгразна́ўства, -а,
Сукупнасць навук, якія вывучаюць мовы і культуры фіна-ўгорскіх народаў.
||
фі́нік, -а,
Ядомы плод фінікавай пальмы.
||
фіні́фць, -і,
Эмаль для пакрыцця металічных вырабаў і нанясення ўзору на фарфор.
||
фі́ніш, -у,
1. Заключная частка спартыўнага спаборніцтва на хуткасць.
2. Канечны пункт, канец такога спаборніцтва.
3. У спорце: некаторая адлегласць на дыстанцыі перад канечным пунктам.
||
фінішава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й,
1. Прыйсці (прыходзіць) да фінішу (у 2
2. Прайсці (праходзіць) у фінішы (у 3
||
фі́нка¹, -і,
1. Нож з тоўстым кароткім лязом, так званы фінскі нож (
2. Круглая шапка з футравым адкладным аколышкам.
3. Парода коней, распаўсюджаная ў Фінляндыі.