Verbum

цямно́та, -ы, ДМ -но́це, ж. (разм.).

Тое, што і цемната.

ця́мны, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і цямлівы.

цямо́чак, -чку, м.

У выразе: на цямочку — вельмі рана, на світанні.

цямра́вы, -ая, -ае (разм.).

Змрочны, цемнаваты.

цямра́ны, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і цямравы.

ця́мця, -і, Д -ю, Т -ем, м.; ДМ -і, Т -яй (-яю), ж., мн. -і, -яў (разм., неадабр.).

Пра няспрытнага, непаваротлівага чалавека.

На сход прыплёўся і гэты ц.

◊

Цямцялямця — тое, што і цямця.

цянёк, -ньку́, м.

Месца, прастора, куды не падаюць сонечныя промні; халадок.

Сядзець у цяньку.

цянётнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Павук, які пляце павуціну.

цянёты, -аў.

1. Сетка для лоўлі звяроў.

Трапіць у ц.

2. перан. Пра тое, што прыгнятае, перашкаджае свабодна дзейнічаць; пастка.

|| прым. цянётны, -ая, -ае.

цяні́сты, -ая, -ае.

1. Які дае, утварае цень (пра расліны).

Цяністая вярба.

2. Такі, у якім шмат ценю.

Ц. сад.

|| наз. цяні́стасць, -і, ж.