Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

тэлепа́тыя, -і, ж.

Парапсіхалагічная з’ява перадачы думак і пачуццяў на адлегласці без дапамогі органаў пачуццяў.

|| прым. тэлепаты́чны, -ая, -ае.

тэлеско́п¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Астранамічны аптычны прыбор для назірання за нябеснымі целамі.

|| прым. тэлеско́пны, -ая, -ае.

тэлеско́п², -а, мн. -ы, -аў, м.

Парода акварыумных залатых рыбак.

тэлеста́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Комплекс збудаванняў і прыстасаванняў для падрыхтоўкі праграм тэлевяшчання і іх перадачы.

тэлесту́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

Спецыяльна абсталяванае памяшканне, з якога вядуцца трансляцыі тэлевізійных праграм.

тэлета́йп, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тэлеграфны апарат з клавіятурай як у друкарскай машынцы для перадачы тэкставых паведамленняў.

|| прым. тэлета́йпны, -ая, -ае.

тэлетайпі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто працуе на тэлетайпе.

|| ж. тэлетайпі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

тэлефа́кс, -а, м.

Сетка сувязі для перадачы графічнай інфармацыі і дакументацыі ў арыгінальным выглядзе пры дапамозе факсімільных апаратаў.

тэлефанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак.

Паведамляць па тэлефоне, а таксама званіць па тэлефоне.

|| зак. патэлефанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й.

тэлефанагра́ма, -ы, мн. -ы, -ра́м, ж.

Службовае афіцыйнае паведамленне, якое перадаецца і прымаецца па тэлефоне.