Verbum

цяжа́рная.

Якая носіць ва ўлонні плод.

Ц. жанчына.

ця́жба, -ы, ж.

Спрэчка двух бакоў перад судом; грамадзянская судовая справа.

Ц. з суседам.

|| прым. ця́жбавы, -ая, -ае.

цяжка...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. цяжкі (у 1, 5, 7, 10 знач.), напр.: цяжкавагавы, цяжкавымоўны, цяжказразумелы, цяжкапраходнасць, цяжкавыканальны, цяжкапаранены.

цяжкаатле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца цяжкай атлетыкай.

цяжкаатлеты́чны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да цяжкай атлетыкі.

Цяжкаатлетычныя спаборніцтвы.

цяжкавагаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Спартсмен (барэц, баксёр, штангіст і пад.) цяжкай вагі.

цяжкава́гавы, -ая, -ае.

1. Які мае вялікую вагу; цяжкі.

Цяжкавагавыя грузы.

2. Які перавышае сваёй вагой нормы загрузкі.

Ц. таварны састаў.

|| наз. цяжкава́гавасць, -і, ж.

цяжкава́ты, -ая, -ае.

Даволі цяжкі.

Ц. клунак.

|| наз. цяжкава́тасць, -і, ж.

цяжкаво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Парода рабочых коней, якія выкарыстоўваюцца для перавозкі вялікіх грузаў, ламавік.

|| прым. цяжкаво́зны, -ая, -ае.

цяжкавыхо́ўны, -ая, -ае.

Які з цяжкасцю паддаецца выхаванню.

Цяжкавыхоўнае дзіця.