Verbum

флюі́ды, -аў, адз. флюі́д, -у, м. (кніжн.).

Знешне неадчувальныя плыні, псіхічныя токі, якія зыходзяць ад каго-, чаго-н.

Ад гэтага чалавека ідуць ф. дабра.

флюс¹, -у, мн. -ы, -аў, м.

Гнойнае запаленне дзясны або надкосніцы.

|| прым. флю́сны, -ая, -ае.

флюс², -у, мн. флюсы́, -о́ў, м. (спец.).

Матэрыял, які дадаюць да руды пры плаўцы, каб лягчэй аддзяліць метал ад пустой пароды.

|| прым. флю́савы, -ая, -ае і флю́сны, -ая, -ае.

флянс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Адно каліва расады.

Флянсы капусты.

2. Бакавы парастак, пасынак.

|| прым. фля́нсавы, -ая, -ае.

флянсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; незак., што.

1. Садзіць, рассаджваць флянсы.

Ф. лес.

2. Абломваць непатрэбныя флянсы (у 2 знач.).

Ф. памідоры.