Verbum

цы́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Ліцца маленькімі струменьчыкамі з перапынкамі.

Чуваць, як у даёнку цыркае малако.

2. Пляваць праз зубы.

Ц. слінай.

3. Пра насякомых, птушак: стракатаць.

У траве цыркаюць конікі.

4. перан. Плаціць, даваць што-н. дробнымі порцыямі, патроху.

|| аднакр. цы́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. цы́рканне, -я, н.

цырка́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Цыркавы артыст.

|| ж. цырка́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. цырка́цкі, -ая, -ае.

цы́ркуль, -я, мн. -і, -яў, м.

Інструмент для вычэрчвання акружнасцей, дуг, вымярэнняў і пераносу размераў на чарцяжы.

|| прым. цы́ркульны, -ая, -ае.

цы́ркульны, -ая, -ае.

1. гл. цыркуль.

2. Які мае форму акружнасці або часткі акружнасці, кругападобны (спец.).

Цыркульная зала.

цыркулява́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лю́е; незак.

Рабіць кругавы рух, кругаварот.

Кроў цыркулюе па крывяносных сасудах.

|| наз. цыркуля́цыя, -і, ж.

|| прым. цыркуляцы́йны, -ая, -ае.

цыркуля́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дырэктыўнае распараджэнне для падведамных устаноў ці падначаленых службовых асоб.

Ц. міністэрства.

|| прым. цыркуля́рны, -ая, -ае.

Ц. загад.

У цыркулярным парадку.

цыркуля́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (разм.).

Машына для распілоўкі дрэва з дыскавай пілой; цыркулярная піла.

Круглая піла для цыркуляркі.

|| прым. цыркуля́рачны, -ая, -ае.

цыркуля́рны¹, -ая, -ае (спец.).

Круглы, які мае форму акружнасці.

Цыркулярная піла.

Ц. душ.

цыркуля́рны² гл. цыркуляр.

цыро́з, -у, м. (спец.).

Разрастанне ў якім-н. органе злучальнай тканкі, што парушае функцыі гэтага органа.

Ц. печані.

Ц. лёгкіх.

|| прым. цыро́зны, -ая, -ае.