Verbum

е́ўнух, -а, мн. -і, -аў, м.

Кастрыраваны слуга пры гарэме.

Еўраба́чанне, -я, н. (з вялікай літары).

Папулярны еўрапейскі конкурс эстраднай песні.

еўрапеізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Перабудаваць (перабудоўваць) на еўрапейскі лад, узор.

|| звар. еўрапеізава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся.

|| наз. еўрапеіза́цыя, -і, ж.

еўрапе́йцы, -аў, адз. -пе́ец, -пе́йца, м.

Жыхары Еўропы.

|| ж. еўрапе́йка, -і, ДМ -пе́йцы, мн. -і, -пе́ек.

|| прым. еўрапе́йскі, -ая, -ае.

еўрапео́ідны, -ая, -ае.

У выразе: еўрапеоідная раса (спец.) — раса людзей са светлай скурай, мяккімі хвалістымі валасамі, вузкім носам і іншымі адзнакамі.

еўста́хіеў.

У выразе: еўстахіева труба (спец.) — канал, што злучае насаглотку з поласцю сярэдняга вуха, слыхавая труба.

еўхары́стыя, -і, ж.

Тое, што і прычашчэнне.

|| прым. еўхарысты́чны, -ая, -ае.

Еўхарыстычная малітва.

е́хаць, е́ду, е́дзеш, е́дзе; е́дзем, е́дзеце, е́дуць; едзь; незак.

1. Рухацца куды-н. пры дапамозе якіх-н. сродкаў перамяшчэння.

Е. на электрычцы.

Е. у машыне.

Е. вярхом.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рухацца (пра сродкі перамяшчэння).

Едзе аўтамабіль.

3. Накіроўвацца куды-н. пры дапамозе сродкаў перамяшчэння; ад’язджаць.

Е. на працу.

Е. за мяжу.

4. Ссоўвацца, саслізгваць са свайго месца.

На мокрай сцежцы ногі едуць убакі.

5. перан., на кім-чым. Выкарыстоўваць у сваіх інтарэсах, для сваёй выгады (разм.).

Ён едзе на памочніках.