Verbum

хро́нік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Хранічны хворы.

хро́ніка, -і, ДМ -ніцы, мн. -і, -нік, ж.

1. Запіс падзей у храналагічнай паслядоўнасці; летапіс.

2. Літаратурны твор, у якім паслядоўна паказана гісторыя грамадскіх, палітычных, сямейных і інш. падзей.

Сямейная х. пісьменніка.

3. Аддзел паведамленняў у газеце.

4. Фільм, прысвечаны падзеям бягучага грамадскага жыцця.

|| прым. храніка́льны, -ая, -ае.

Х. жанр.

Хранікальныя запісы.

хро́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Хросны сын у адносінах да хросных бацькоў.

хро́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Хросная дачка ў адносінах да хросных бацькоў.

хро́сны, -ая, -ае.

Які ўдзельнічае ў абрадзе хрышчэння.

Х. бацька.

Хросная маці.

Х. сын.

Хросная дачка.