Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
авеілмноруыэюя
аоуыэ

грабе́ньчык гл. грэбень.

грабе́ньчыкавы гл. грэбень.

грабе́ц, -бца́, мн. -бцы́, -бцо́ў, м.

Той, хто працуе граблямі.

грабі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Сельскагаспадарчая прылада для зграбання сена.

грабі́льна, -а, мн. -ы, -аў, н.

Ручка ў граблях.

гра́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; незак., каго-што.

1. Забіраць сілай чужое дабро.

2. Разараць паборамі, падаткамі.

|| зак. агра́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; наз. аграбле́нне, -я, н.

гра́блі, грабёль і гра́бляў.

Сельскагаспадарчая прылада для зграбання сена, саломы і пад.

|| памянш. гра́белькі, -лек.

грабні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Спецыяльнае збудаванне, прызначанае для захавання цела нябожчыка.

грабнявы́ гл. грэбень.

грабня́к, -а́, м.

Зараснік грабу.