Verbum

атаві́зм

(фр. atavisme, ад лац. atavus = продак)

1) з’яўленне ў асобных арганізмаў прымет, уласцівых іх далёкім продкам, напр. развіццё ў чалавека хваставога прыдатка;

2) перан. перажытак наогул, вяртанне да чаго-н. крайне ўстарэлага.

атані́я

(гр. atonia = расслабленасць, вяласць)

аслабленне пругкасці і эластычнасці тканак арганізма, вяласць мускулаў.

аташэ́

(фр. attaché)

спецыяліст-кансультант у якой-н. галіне пры пасольстве (напр. ваенны а., гандлёвы а.).