Verbum

алексі́я

(н.-лац. alexia, ад гр. а- = не + leksis = слова)

мед. страта здольнасці чытаць з прычыны ачаговага паражэння галаўнога мозгу; часта спалучаецца з аграфіяй і афазіяй.

алергі́я

(н.-лац. allergia, ад гр. allos = іншы + ergon = дзеянне)

1) ненармальная, хваравітая рэакцыя арганізма (насмарк, кашаль, астма і інш.) на некаторыя рэчывы;

2) перан. адмоўныя адносіны, нецярпімасць да каго-н., чаго-н. (напр. а. да палітыкі).

але́я

(фр. allée)

дарога ў парках, садах, абсаджаная з абодвух бакоў дрэвамі, кустамі, кветкамі.

а́лібі

(лац. alibi = у іншым месцы)

юр. доказ невінаватасці абвінавачанага, заснаваны на тым, што ён у момант, калі адбывалася злачынства, знаходзіўся ў іншым месцы.

алігакра́тыя

(ад гр. oligos = нешматлікі, нязначны + kratos = улада)

улада невялікай групы людзей.

алігапо́лія

(ад гр. oligos = нешматлікі, нязначны + роleo = прадаю)

1) панаванне некалькіх кампаній (трэстаў, канцэрнаў) у некаторых галінах прамысловасці;

2) сітуацыя на рынку, пры якой невялікая колькасць прадаўцоў, што кантралюе цэнаўтварэнне, гандлюе з вялікай колькасцю пакупнікоў.

алігапсо́нія

(англ. oligopsonia, ад гр. oligos = нешматлікі, нязначны + opsonia = закупка прадуктаў)

сітуацыя на рынку, пры якой даволі абмежаванай колькасці пакупнікоў процістаіць вялікая колькасць прадаўцоў (вытворцаў).

аліга́рх

(гр. oligarches, ад oligos = нямногі + arche = улада)

1) правіцель алігархіі 1;

2) прадстаўнік алігархіі 2.

аліга́рхія

(гр. oligarchia = улада нямногіх)

1) гіст. дзяржава, заснаваная на панаванні арыстакратычных вярхоў;

2) палітычнае і эканамічнае панаванне ў краіне невялікай групы прадстаўнікоў буйнога манапалістычнага капіталу; сама гэта група (напр. фінансавая а.).

алігафрэні́я

(фр. oligophrénie, ад гр. oligos = нешматлікі, нязначны + phren = розум)

мед. прыроджанае або набытае ў раннім узросце недаразвіццё разумовых здольнасцей; прыдуркаватасць (параўн. дэменцыя).