Verbum

шлаг

(ням. Schlag = удар)

1) мар. віток снасці або троса вакол шпіля, кнехта і інш.;

2) поўны абарот штурвала.

шлагба́ум

(ням. Schlagbaum)

перакладзіна для адкрывання і закрывання шляху на чыгуначных пераездах і заставах.

шлак

(ням. Schlacke)

1) адкіды, якія ўтвараюцца пры пераплаўцы руды або пры згаранні каменнага вугалю;

2) мн. адходы фізіялагічных працэсаў, якія адбываюцца ў арганізме (не засвоены бялок і іншыя рэчывы).

шлакабето́н

(ад шлак + бетон)

лёгкі бетон, прыгатаваны з сумесі цэменту, шлаку і пяску.

шлакабло́к

(ад шлак + блок)

будаўнічы матэрыял кубічнай формы, які вырабляецца са шлаку з прымессю цэменту.

шлам

(ням. Schlamm)

1) асадак у выглядзе дробных цвёрдых часцінак, які ўтвараецца пры адстойванні або фільтраванні вады;

2) асадак пры электролізе некаторых металаў;

3) нерастваральныя адклады з вады ў паравых катлах у выглядзе глею і цвёрдых кавалкаў.

шланг

(ням. Schlange)

гнуткая гумавая або прарызіненая труба для адводу, пералівання вадкасцей, газаў.

шлафро́к

(ням. Schlafrock)

уст. дамашні халат.