Verbum

трубаду́р

(фр. troubadour)

1) сярэдневяковы паэт-спявак у паўднёвай Францыі, які апяваў радасці жыцця і каханне;

2) перан. той, хто што-н. услаўляе, прапагандуе.

труве́р

(фр. trouvere)

сярэдневяковы паэт-спявак у паўночнай Францыі, які практыкаваўся ў жанры эпічнай паэзіі.

труі́зм

(англ. truism)

агульнавядомая, збітая ісціна, банальнасць.

трук

(фр. truc)

1) лоўкі прыём;

акрабатычны т. — складаны акрабатычны нумар;

2) перан. лоўкі ўчынак (напр. дыпламатычны т.).

трум

(гал. ’t ruim, ад het ruim = памяшканне)

памяшканне ў корпусе судна паміж ніжняй палубай і днішчам (звычайна для грузаў).

трумо́

(фр. trumeau)

1) высокае стаячае люстэрка;

2) архіт. прасценак, звычайна ўпрыгожаны арнаментам.

труна́

(польск. truna, ад с.-в.-ням. truhe)

1) спецыяльная скрыня, у якой хаваюць нябожчыка;

2) перан. пагібель, канец; легчы ў труну — памерці;

т. чакае — пара паміраць.

тру́па

(фр. troupe = натоўп)

калектыў артыстаў тэатра, цырка.

тру́фель

(ням. Trüffel)

1) сумчаты грыб сям. труфелевых, які расце ў багатай перагноем глебе ў мяшаных лясах, дубровах; выкарыстоўваецца як прыправа да стравы;

2) шакаладная цукерка.