трубаду́р

(фр. troubadour)

1) сярэдневяковы паэт-спявак у паўднёвай Францыі, які апяваў радасці жыцця і каханне;

2) перан. той, хто што-н. услаўляе, прапагандуе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)