Verbum

ры́на

(ст.-польск. ryna, ад ням. Rinne)

металічная труба для сцёку дажджавой вады з даху.

рынаві́русы

(ад гр. rhin, -inos = нос + вірусы)

вірусы, якія выклікаюць у чалавека і жывёл запаленчыя хваробы верхніх дыхальных шляхоў.

рынадзі́на

(н.-лац. rinodina)

накіпны сумчаты лішайнік сям. фісцыевых, які расце на камяністых субстратах і валунах, на раслінных рэштках, кары дрэў, сугліністай глебе.

ры́нак

(польск. rynek, ад ням. Ring)

1) месца рознічнага гандлю, базар;

2) сфера тавараабароту (напр. унутраны р., знешні р.);

3) сістэма эканамічных адносін паміж таваравытворцамі.

рынало́гія

(ад гр. rhis, -inos = нос + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае хваробы носа.

рынапітэ́к

(н.-лац. rhynopithecus)

танкацелая малпа шакаладна-карычневай, шараватай або залаціста-аранжавай афарбоўкі, якая водзіцца ў горных лясах Паўд. Кітая і Паўн. В’етнама.

рынапла́стыка

(ад гр. rhis, -inos = нос + -пластыка)

аднаўленне носа або выпраўленне яго формы з дапамогай пластычнай хірургіі.

рынаскапі́я

(ад гр. rhis, -inos = нос + -скапія)

метад даследавання насавой поласці пры дапамозе рынаскопа.

рынасклеро́ма

(ад гр. rhis, -inos = нос + склерома)

ушчыльненне слізістай абалонкі носа інфекцыйнага паходжання.

рынаско́п

(ад гр. ihis, -inos = нос + -скоп)

люстра для агляду поласці носа.