Verbum

літ

(літ. lit)

грашовая адзінка Літвы ў 1922—1940 гг. і з 1993 г., роўная 100 цэнтам.

літа-, -літ

(гр. lithos = камень)

першая або другая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «камень», «горная парода», «мінерал», «геалагічная эпоха».

літава́ць

(польск. litować, ад с.-в.-ням. loeten)

уст. паяць.

літагене́з

(адліта- + -генез)

сукупнасць прыродных працэсаў утварэння і далейшых змен асадачных горных парод.

літаглі́фіка

(ад літа- + гр. glypho = разьблю)

разьба на камені.

літагра́фія

(ад літа- + -графія)

l) спосаб друку, пры якім адбітак атрымліваецца пераносам фарбы пад ціскам з плоскай паверхні каменя непасрэдна на паперу;

2) малюнак, зроблены такім спосабам;

3) прадпрыемства або цэх, дзе друкуюць такім спосабам.

літакінаско́п

(ад гр. lis = палатно + kineo = рухаю + -скогі)

прыбор для разглядання і мантажу кінастужак.

літало́гія

(ад літа- + -логія)

раздзел петраграфіі, які вывучае склад, будову і паходжанне асадачных горных парод.

літамура́цыя

(ад літа- + лац. murus = сцяна)

разнавіднасць імурацыі, калі жывы арганізм замуроўваецца ў працэсе ўтварэння горных парод і гіне.

літа́нне

(лац. litania, ад гр. litaneia)

1) малітва ў католікаў, у якой звяртаюцца да бога або святых з просьбай аб заступніцтве;

2) перан. доўгае манатоннае пералічванне чаго-н.