Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дзю́бель

(ням. Dübel = шып)

металічны або пластмасавы стрыжань, які адным канцом забіваецца ў сцяну, а ў другім канцы мае адтуліну з разьбой, куды ўвінчваецца шруба; выкарыстоўваецца для прымацоўвання электрычных правадоў, карнізаў для штор, кніжных паліц і інш.

дзюго́нь

(фр. dugong)

марское млекакормячае атрада сірэнавых, якое водзіцца ў прыбярэжных водах Індыйскага акіяна.

дзюдаі́ст

(ад дзюдо)

спартсмен, які займаецца дзюдо.

дзюдо́

(яп. dziudo = майстэрства спрыту)

від спартыўнай барацьбы, заснаванай на японскай сістэме самаабароны без зброі.

дзю́за

(ням. Düse)

уст. сапло для распырсквання вадкасці.

дзю́кер

(ням. Düker, ад лац. ducere = весці)

водаправод, пракладзены пад рэчышчам ракі або канала, па схілах і дне яра, пад дарогай і інш.

дзю́на

(ням. Düne)

пясчаны пагорак, нанесены ветрам на марскім узбярэжжы; выдма.

дзюра́бль

(фр. durable = моцны, стойкі)

сорт азімай пшаніцы.

дзюралюмі́ній, дзюра́ль

(ад лац. durus = цвёрды + алюміній)

лёгкі і трывалы сплаў алюмінію і медзі з прымессю марганцу, магнію, крэмнію і іншых хімічных элементаў.

дзюро́метр

(ад лац. durus = цвёрды + -метр)

прыбор для вызначэння цвёрдасці розных матэрыялаў.