Verbum

пентатло́н

(гр. pentathlon, ад pente = пяць + athlon = змаганне, барацьба)

старажытнагрэчаскае пяцібор’е (бег, скачкі, кіданне дыска, кіданне кап’я, барацьба), што было абавязковым элементам алімпійскіх гульняў.

пентато́ніка

(ад пента- + тоніка)

муз. гукавая сістэма, якая ўключае пяць гукаў рознай вышыні ў межах актавы.

пентахо́рд

(ад пента- + -хорд)

пяціступенны гукарад у межах квінты.

пента́эдр

(ад пента- + -эдр)

пяціграннік, напр. піраміда, у аснове якой ляжыць чатырохвугольнік.

пентланды́т

[ад англ. J. Pentland = прозвішча англ. натураліста і падарожніка (1797—1873)]

жалезанікелевы калчадан, мінерал класа сульфідаў светла-бронзавага колеру.

пенто́д

[(ад пента- + (электр)од)]

электронная лямпа з пяццю электродамі (анодам, катодам і трыма сеткамі).

пенто́зы

(ад гр. pente = пяць)

монацукрыды, якія змяшчаюць пяць атамаў вугляроду ў малекуле.

пенчынгбо́л

(англ. punchingball, ад punch = біць кулаком + ball = мяч)

надзімальны скураны мяч грушападобнай формы, падвешаны да платформы, які служыць баксёрам для трэніроўкі.

пеньюа́р

(фр. peignoir)

ранішняе жаночае адзенне з лёгкай тканіны.

пе́ня

(лац. poena = пакаранне)

штраф за невыкананне ў тэрмін якіх-н. абавязацельстваў, устаноўленых законам або прынятых па дагавору; грашовая сума, якая спаганяецца пры нявыплаце своечасова падатку або іншых плацяжоў (напр. платы за кватэру, за камунальныя паслугі).