Verbum

сіто́на

(н.-лац. sitona)

жук сям. даўганосікаў; шкоднік бабовых раслін.

сітро́

[фр. citro(nnade), ад лац. citron = лімон]

фруктовы безалкагольны газіраваны напітак.

сітуа́цыя

(п.-лац. situatio = становішча)

1) сукупнасць абставін, якія ствараюць тое або іншае становішча;

2) сукупнасць водных прастораў, лясоў, гор, населеных пунктаў і іншых элементаў рэльефу, якія паказаны на карце ці плане пры дапамозе ўмоўных знакаў.

сі́тула

(лац. situla)

бронзавы сасуд у форме вядра, характэрны для культур ранняга жалезнага веку.

сі́тыкус

(н.-лац. sitticus)

павук сям. скакуноў, які жыве на адкрытых сонечных месцах, у хмызняку.

сіф

[англ. cif, ад c(ost) = цана + i(nsurance) = страхаванне + f(reight) = фрахт]

умова продажу тавару, паводле якой у цану ўключаюцца выдаткі па страхоўцы і перавозцы.

сіфанаглі́фы

(ад гр. siphon = трубка + glypho = выразаю)

жалабкі ў глотцы каралавых паліпаў, высланыя раснічнымі клеткамі.

сіфанафо́ры

(н.-лац. siphonophora)

падклас водных кішачнаполасцевых жывёл класа гідразояў, свабоднаплаваючыя арганізмы (паліморфныя калоніі) з размешчанымі ўздоўж ствала калоніі асобінамі рознай будовы (заоідамі); жывуць у акіянах і морах.

сіфілідало́гія

(ад н.-лац. syphilis, -lidis = сіфіліс + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае сіфіліс.

сіфілі́ды

(н.-лац. syphilis, -lidis = сіфіліс)

сіфілітычная высыпка на слізістай абалонцы, скуры.