Verbum

педыцэля́рыі

(ад лац. pediculus = ножка)

іголкі некаторых ігласкурых, якія ўтвараюць хапальныя шчыпчыкі.

-педыя

(гр. paideia = выхаванне, навучанне)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «раздзел», «навука».

педыя́струм

(н.-лац. pediastrum)

каланіяльная зялёная водарасць сям. гідрадыкцыевых, якая пашырана ў планктоне азёр, вадасховішчаў, сажалак, рэк з павольным цячэннем, на вільготных скалах.

педыя́тр

(ад педыятрыя)

спецыяліст у галіне педыятрыі.

педыятры́я

(ад гр. pais, -idos = дзіця + -ятрыя)

раздзел медыцыны, які вывучае дзіцячыя хваробы і распрацоўвае метады іх лячэння.

пе́дэль

(ням. Pedell)

служыцель пры судзе ў сярэдневяковай Зах. Еўропе.

педэра́ст

(гр. paiderastes = які любіць хлопцаў)

чалавек, які займаецца педэрастыяй.

педэра́стыя

(гр. paiderastia = любоў да хлопцаў)

палавая сувязь мужчыны з мужчынам.

п’едэста́л

(фр. piedestal)

1) падножжа для статуй, абеліскаў; пастамент;

2) спецыяльнае ўзвышэнне, на якое ўзнімаюцца пераможцы ў спартыўных спаборніцтвах (п. пашаны).

п’е́за

(гр. piezo = цісну)

адзінка вымярэння механічнага напружання і ціску, роўная ціску аднаго стэна на паверхню 1 м​².