Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

медыятыза́цыя

(ад лац. mediatus = які выступае пасрэднікам)

ператварэнне ўладальных нямецкіх князёў у падначаленых германскай імперыі, якое адбылося ў пач. 19 ст.

медыяты́чны

(ад лац. madiatus = які выступае пасрэднікам)

пасрэдніцкі (напр. пасрэдніцкая роля якой-н. дзяржавы або аўтарытэтнага дзеяча ў міжнароднай спрэчцы).

медыя́цыя

(лац. mediatio = пасрэдніцтва)

спосаб мірнага вырашэння міжнародных спрэчак пры дапамозе садзейнічання дзяржавы, якая не ўдзельнічае ў спрэчцы.

медэля́н

(польск. medelan, ад іт. Mediolano = Мілан)

паляўнічы сабака, з якім хадзілі на мядзведзя.

медэля́н

(польск. medelan, ад іт. Mediolano = Мілан)

паляўнічы сабака, з якім хадзілі на мядзведзя.

медэля́нскі

(ад медэлян);

м сабака — тое, што і медэлян.

медэля́нскі

(ад медэлян)

м. сабака — тое, што і медэлян.

мее́зія

(н.-лац. meesia)

лістасцябловы мох сям. меезіевых, які трапляецца на балотах як леднікова-рэліктавы ледавікова-рэліктавы від.

меёз

(гр. meiosis = змяншэнне)

асобы спосаб дзялення клеткі ў жывых арганізмах, пры якім адбываецца змяншэнне (рэдукцыя) колькасці храмасом у даччыных клетках і пераход клетак з дыплоіднага стану ў гаплоідны (у выніку ўтвараюцца палавыя клеткі рэдукцыйнае дзяленне.

мез-, меза-

(гр. mesos = сярэдні, прамежкавы)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае сярэднюю велічыню або прамежкавае становішча чаго-н.