Verbum

лікві́дус

(лац. liquidus = вадкі; відавочны)

графічная выява (лінія, паверхня) залежнасці тэмператур пачатку раўнаважнай крышталізацыі раствораў або сплаваў ад іх хімічнага складу.

лікво́р

(лац. liquor = вадкасць)

вадкасць, вільгаць;

л. цэрэбраспінальны — спіннамазгавая вадкасць.

лікёр

(фр. liqueur)

салодкі моцны спіртны напітак з сумесі спірту, цукру, фруктовых або раслінных эсенцый.

лі́ктар

(лац. lictor)

член ганаровай аховы вышэйшых адміністрацыйных асоб (консулаў, прэтараў) у Стараж. Рыме; суправаджаючы іх, нёс фасцыі 1.

ліктро́с

(гал. lijktros)

мар. мяккі трос, якім абшываюць краі парусоў для трываласці.

ліле́я

гл. лілія.

ліліпу́т

(англ. Lilliput = назва маленькага чалавечка, жыхара выдуманай краіны Ліліпуціі ў рамане Д. Свіфта «Падарожжа Гулівера»)

1) чалавек вельмі маленькага росту, карлік;

2) перан. нікчэмны, малазначны чалавек.

лі́лія, ліле́я

(польск. lilja, ад лац. lilium)

травяністая расліна сям. лілейных з прамым сцяблом і буйнымі кветкамі розных колераў, пашыраная пераважна ва ўмераных і субтрапічных зонах; вырошчваецца як дэкаратыўная і лекавая.

ліло́вы

(рус. лиловый, ад фр. lilas)

светла-фіялетавы, бэзавы.

ліма́н

(тур., кр.-тат. liman)

мелкаводны марскі заліў, звычайна ў вусцях рэк.