Verbum

сідэро́з

(гр. sideros = жалеза)

прафесійнае захворванне, якое выклікаецца пылам вокісу жалеза.

сідэры́т

(гр. siderites = жалезны)

мінерал, карбанат жалеза жаўтавата-шэрага або шараватага колеру; жалезны шпат.

сідэрыталі́ты

(ад сідэрыт + -літ)

асадачныя горныя пароды, якія больш чым на палавіну складаюцца з сідэрыту.

сідэры́чны

(ад лац. sidus, -deris = нябеснае свяціла)

зорны;

с. месяц — прамежак часу, за які Месяц робіць поўны абарот па сваёй арбіце;

с. год — перыяд поўнага абароту Зямлі вакол Сонца.

сіе́ла

(н.-лац. siella)

травяністая расліна сям. парасонавых з перыстым лісцем і дробнымі белымі кветкамі ў парасоніках, пашыраная па ўсім зямным шары; на Беларусі трапляецца рэдка.

сіе́на

(іт. Siena = назва італьянскага горада і правінцыі)

цёмна-жоўтая фарба, якая выкарыстоўваецца ў жывапісе.

сіені́т

(ад гр. Syene = старажытнагрэчаская назва егіпецкага горада Асуана)

крышталічная горная парода зярністай будовы, якая складаецца з палявых шпатаў і мінералаў; выкарыстоўваецца для абліцоўкі будынкаў.

сіені́т-парфі́р

(ад сіеніт + парфір)

субвулканічная або жыльная горная парода сіенітавай групы, якая складаецца пераважна з буйных крышталёў калій-натрыевых палявых шпатаў, амфіболу або манакліннага піраксену.

сіе́ста

(ісп. siesta)

пасляабедзенны адпачынак у Іспаніі, Італіі, краінах Лац. Амерыкі.

сіза́ль

(ісп. sisal, ад Sisal = назва мексіканскага порта)

грубае валакно, атрыманае з лісця агавы, якое выкарыстоўваецца для вырабу канатаў, сетак, шчотак і інш.