Verbum

метана́ль

[ад метан + аль(дэгід)]

тое, што і фармальдэгід.

метана́упліус

(ад мета- + наупліус)

лічынкавая стадыя ракападобных, якая змяняе стадыю наупліуса.

метанефро́с

(ад мета- + гр. nephros — нырка)

парны орган выдзяляльнай сістэмы ў паўзуноў, птушак, млекакормячых і чалавека; нырка.

метанефры́дыі

(ад мета- + нефрыдыі)

органы выдзялення ў чарвей, малюскаў і некаторых членістаногіх.

метані́мія

(гр. metonymia)

від тропа, замена аднаго слова другім на аснове сувязі іх значэнняў па сумежнасці (напр. «горад прачнуўся» замест «жыхары горада прачнуліся»).

метано́л

[ад метан + (алкаг)оль]

арганічнае злучэнне, бясколерная вадкасць з характэрным пахам алкаголю, якую атрымліваюць гал. ч. сінтэзам з вадароду і вокісу вугляроду; шырока ўжываецца для сінтэзу фармальдэгіду і інш.; метылавы спірт, драўняны спірт.

метапі́зм

(ад гр. metopon = лоб)

наяўнасць у дарослых людзей незаросшага незарослага шва па сярэдняй лініі лобнай часткі чэрапа.

метаплазі́я

(гр. metaplasis = пераўтварэнне)

пераўтварэнне дыферэнцыраванай тканкі арганізма ў іншую тканку (напр. храстка ў косць); параўн. неаплазія.

метапла́зма

(ад мета- + плазма)

састаўная частка цытаплазмы.

метархо́з

(ад меторхіс)

глісная хвароба жывёл і чалавека, якая выклікаецца гельмінтамі з роду меторхіс.