Verbum

гекса́н

(ад гр. heks = шэсць)

насычаны вуглевадарод, які змяшчае ў малекуле шэсць атамаў вугляроду, бясколерная вадкасць; выкарыстоўваецца як растваральнік.

гексапло́ід

(ад гр. heks = шэсць + aploos = просты + -оід)

клетка або асобіна, якая мае шэсць поўных набораў храмасом.

гексаферы́ты

(ад гекса- + ферыты)

ферыты з гексаганальнай крышталічнай структурай.

гексахлара́н

(ад гекса- + хлор)

арганічнае рэчыва, моцны яд для знішчэння насякомых — шкоднікаў сельскагаспадарчых культур.

гексахлорбензо́л

(ад гекса + хлорбензол)

ядахімікат, які прымяняюць для пратраўлівання насення сельскагаспадарчых культур супраць узбуджальнікаў хвароб.

гексахлорбутадые́н

(ад гекса- + хлор + бутадыен)

ядахімікат, які выкарыстоўваецца для барацьбы з філаксерай у грунце.

гексахлорэта́н

(ад гекса- + хлор + этан)

хімічны прэпарат, які выкарыстоўваецца ў медыцыне для лячэння гельмінтозаў, а таксама ў хімічнай прамысловасці для вырабу пластмас, як дымаўтваральнік і інш.

гексахо́рд

(гр. heksachordos = шасціструнны)

шасціступеньчаты музычны гукарад.

гексаэ́др

(гр. heksaedros = шасцігранны)

замкнуты шасціграннік (напр. пяцівугольная піраміда); правільны гексаэдр — куб.

гексаэдры́т

(ад гексаэдр)

жалезны метэарыт, у структуры якога пераважаюць крышталі шасціграннай формы (гексаэдры).