гекса́н

(ад гр. heks = шэсць)

насычаны вуглевадарод, які змяшчае ў малекуле шэсць атамаў вугляроду, бясколерная вадкасць; выкарыстоўваецца як растваральнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)