Verbum

сепара́цыя

(лац. separatio = аддзяленне)

1) аддзяленне аднаго рэчыва ад другога, выдзяленне аднаго рэчыва з саставу другога;

2) адасабленне ад дзяржавы часткі яе тэрыторыі.

сепары́раваць

(лац. separare = аддзяляць)

аддзяляць адно рэчыва ад другога пры дапамозе сепаратара.

сепедо́ній

(н.-лац. sepedonium)

недасканалы грыб сям. маніліевых, які паразітуе на шапкавых базідыяльных грыбах.

септабазі́дый

(н.-лац. septobasidium)

базідыяльны грыб сям. септабазідыевых, які развіваецца на галінках і лісці раслін, пашкоджаных насякомымі сям. шчытовак.

септарыёзы

(ад септорыя)

хваробы раслін, якія выклікаюцца патагенным грыбам септорыя.

септо́рыя

(н.-лац. septoria)

недасканалы грыб сям. шаравідкавых, які паразітуе на злакавых, складанакветных, ясноткавых, ружавых, парасонавых раслінах.

се́пты

(лац. septum = перагародка)

перагародкі ў раслінных і жывёльных арганізмах паміж поласцямі або масамі клетак.

серадыягно́стыка

(ад лац. serum = сываратка + дыягностыка)

вызначэнне груп крыві, распазнаванне захворванняў пры дапамозе імунных сываратак.

сера́кі

(фр. sérac)

ледзяныя зубцы на паверхні ледніка.

серало́гія

(ад лац. serum = сываратка + -логія)

раздзел імуналогіі, які вывучае ўласцівасці сывараткі крыві і іх змены пры захворваннях.