Verbum

кампетэ́нцыя

(лац. competentia = адпаведнасць, згоднасць)

1) дасведчанасць, вопытнасць у якой-н. галіне; кваліфікаванасць, аўтарытэтнасць;

2) кола паўнамоцтваў, правоў якой-н. установы, асобы (напр. к. суда).

кампе́ш

(фр. campêche, ад Campeche = назва горада ў Мексіцы)

дрэва сям. бабовых, пашыранае ў тропіках, якое дае каштоўную драўніну і фарбавальнік; кампешавае дрэва.

кампілабактэрыёз

(ад лац. compilare = набіць, адлупцаваць + бактэрыёз)

тое, што і вібрыёз.

кампілады́скус

(н.-лац. campylodiscus)

аднаклетачная дыятомавая водарасць сям. сурырэлавых, якая трапляецца ў глеі на дне прэсных і марскіх вадаёмаў.

кампі́ліум

(н.-лац. campylium)

лістасцябловы мох сям. амблістэгіевых, які расце на балотах і забалочаных лугах, на глебе ў лясах.

кампілява́ць

(лац. compilare)

займацца кампіляцыяй 2.

кампіля́тар

(лац. compilator)

той, хто займаецца кампіляцыяй 2, аўтар кампіляцыі 1.

кампіля́цыя

(лац. compilatio = крадзеж, аграбленне)

1) навуковая праца, заснаваная на выкарыстанні чужых думак, без самастойнага даследавання і вывадаў;

2) састаўленне такіх прац.

камплана́рны

(ад лац. com = разам + planum = плоскасць)

мат. к-ыя вектары — вектары, паралельныя адной плоскасці.

камплексонаме́трыя

(ад камплексоны + -метрыя)

хімічны аналіз, заснаваны на ўтварэнні камплексонаў.