Verbum

ме́цца-сапра́на

(іт. mezzosoprano)

жаночы голас, сярэдні паміж сапрана і кантральта.

ме́цца-ты́нта

(іт. mezzotinto, ад mezzo = сярэдні + tinto + афарбаваны)

від заглыбленай гравюры, ў якім паверхні металічнай дошкі надаецца шурпатасць, каб пры друкаванні атрымаць роўны чорны фон.

ме́цца-фо́ртэ

(іт. mezzo forte = паўмоцны)

адно з адценняў дынамікі ў музыцы; умерана моцнае гучанне.

мецэна́т

(ад лац. Maecenas, -atis = імя старажытнарымскага палітыка)

багаты апякун навук або мастацтваў.

-мецэты

(гр. mykes, -etos = грыб)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «грыбы».

меш

(англ. mesh = клетка, ячэйка)

адзінка шчыльнасці перапляценняў драцяных сіт, якая абазначае колькасць адтулін сіта на адрэзку ў адзін дзюйм адну цалю; ужываецца ў ЗША, Вялікабрытаніі і некаторых іншых краінах.

мешчані́н

(польск. mieszczanin, ад ст.-чэш. myesćenyn)

1) асоба, якая ў Вялікім княстве Літоўскім, Польшчы і дарэвалюцыйнай Расіі належала да гарадскога саслоўя;

2) перан. чалавек з дробнаўласніцкімі інтарэсамі, вузкім кругаглядам; абывацель.

меяне́та

(н.-лац. meioneta)

павук сям. лініфіідаў, які жыве на глебе, пад камянямі, на галінках дрэў і кустоў.