Verbum

рызі́на​²

(н.-лац. rhizina)

сумчаты грыб сям. рызінавых, які расце на глебе ў хваёвых лясах, на каранях хвоі, пераважна на месцы пажарышчаў.

рызо́біі

(н.-лац. rhizobiaceae)

сямейства бактэрый, якія выклікаюць разрастанне клетак кары каранёў, сцёблаў, утварэнне клубеньчыкаў на каранях, а на сцёблах — галаў і пухлін.

рызо́іды

(ад гр. rhiza = корань + -оід)

коранепадобныя ўтварэнні накшталт валаскоў або ніцей у мохападобных, лішайнікаў, некаторых водарасцей і грыбоў, якія выконваюць ролю каранёў.

рызо́п

(н.-лац. rhizopus)

ніжэйшы грыб сям. мукоравых, які развіваецца ў глебе, на раслінных рэштках, экскрэментах жывёл, гародніне і садавіне.

ры́зыка

(польск. ryzyko, ад іт. risico)

дзеянні наўдачу, у надзеі на шчаслівы выпадак.

рыка́рдыя

(н.-лац. riccardia)

пячоначны мох сям. анеўравых, які расце ў лясах на гнілой драўніне, на балоцістай і пясчанай глебах.

рыкашэ́т

(фр. ricochet)

палёт цвёрдага цела пад вуглом пасля ўдару аб якую-н. паверхню.

рыкетсіёзы

(ад рыкетсіі)

група інвазійных хвароб жывёл і чалавека, якія выклікаюцца рыкетсіямі.

рыке́тсіі

[ад англ. C. Ricketts = прозвішча амер. вучонага (1871—1910)]

група дробных унутрыклетачных хваробатворных бактэрый, паразітаў членістаногіх, млекакормячых, птушак.

рыксда́г

(шв. riksdag)

парламент у Швецыі.