Verbum

метыленбла́у

(ад метылен + ням. blau = сіні)

арганічнае рэчыва, фарбавальнік, які выкарыстоўваецца таксама ў медыцыне як антысептычны сродак.

метыленхлары́д

(ад метылен + хларыд)

хлорысты метылен, бясколерная вадкасць; выкарыстоўваецца як растваральнік палімераў.

метылметакрыла́т

(ад метыл + метакрылавы)

арганічнае злучэнне, метылавы эфір метакрылавай кіслаты, бясколерная вадкасць; выкарыстоўваецца гал.ч. у вытворчасці аптычна-празрыстых пластмас.

метылтыаурацы́л

(ад метыл + гр. theion = сера + uron = мача + лац. acetum = воцат)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры лячэнні базедавай хваробы, гіпертырэёзу і інш.

метылтэстастэро́н

(ад метыл + тэстастэрон)

лекавы прэпарат, сінтэтычны замяняльнік мужчынскага палавога гармону.

метылфено́л

(ад метыл + фенол)

тое, што і крэзол.

метылхлары́д

(ад метыл + хларыд)

хлорысты метыл, бясколерны газ; выкарыстоўваецца пры сінтэзе арганічных фарбавальнікаў і некаторых палімераў.

метылцэлюло́за

(ад метыл + цэлюлоза)

прадукт узаемадзеяння шчолачнай цэлюлозы з метылхларыдам, цвёрдае рэчыва белага колеру; выкарыстоўваецца пры атрыманні плёнак, кляёў, як згушчальнік сокаў, паліграфічных фарбаў і інш.

метылэтылкето́н

(ад метыл + этыл + кетон)

хімічнае злучэнне класа кетонаў, бясколерная вадкасць; выкарыстоўваецца як растваральнік і сыравіна ў арганічным сінтэзе.

меты́с

(фр. metis, ад п.-лац. mixticius = змешаны)

1) нашчадак ад шлюбу прадстаўнікоў розных рас (пераважна белых з індзейцамі);

2) уст. жывёліна, атрыманая ў выніку скрыжоўвання асобін розных парод.