Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

літаско́п

(ад гр. lis = палатно + -скоп)

тое, што і літакінаскоп.

літасо́лі

(ад літа- + лац. solum = зямля, глеба)

слабаразвітыя маласільныя глебы, якія фарміруюцца на шчыльных пародах, пераважна ў гарах.

літасфе́ра

(ад літа- + сфера)

верхняя цвёрдая абалонка зямнога шара.

літата́мніі

(ад літа- + гр. thamnos = куст)

чырвоныя водарасці класа фларыдэевых, якія пашыраны ў цёплых морах; разам з караламі ўтвараюць рыфы1.

літатрыпсі́я

(ад літа- + гр. tripsis = расціранне)

аперацыя раздрабнення камянёў у мачавым пузыры.

літатры́хтар

(ад літа- + гр. tribo = расціраю)

шчыпцы для раздрабнення камянёў у мачавым пузыры.

літатэ́кс

(ад літа- + лац. texo = складаю)

тып размнажальных машын для шматразовага фатаграфавання адлюстраванняў невялікага памеру.

літа́ўры

[ад гр. (po)ly = многа + taurea = барабан]

старажытны мембранны ўдарны музычны інструмент накшталт барабана.

літафа́нія

(ад літа- + гр. phanos = ясны, празрысты)

1) дэкаратыўныя вырабы з абпаленага непаліванага фарфору, малюнкі на якім бачны пры разгляданні на святло;

2) спосаб стварэння такіх вырабаў;

3) падрыхтоўчыя барэльефныя адлюстраванні на воску для вырабу карцін на паперы, якія відаць пры прасвечванні.

літафі́льны

(ад літа- + гр. phileo = люблю);

л-ыя элементы — група хімічных элементаў, якія складаюць асноўную масу мінералаў зямной кары.