металакера́міка
(ад метал + кераміка)
матэрыял або вырабы, атрыманыя з металічных парашкоў шляхам прасавання і спякання пры высокай тэмпературы, а таксама працэс атрымання вырабаў такім шляхам.
металакера́міка
(ад метал + кераміка)
матэрыял або вырабы, атрыманыя з металічных парашкоў шляхам прасавання і спякання пры высокай тэмпературы, а таксама працэс атрымання вырабаў такім шляхам.
металаме́трыя
(ад метал + -метрыя)
геалагічны метад пошукаў металічных карысных выкапняў, заснаваны на вывучэнні размеркавання хімічных элементаў па плошчы.
металао́птыка
(ад метал + оптыка)
раздзел оптыкі, які вывучае аптычныя ўласцівасці металаў у залежнасці ад іх крышталічнай структуры.
металапла́ст
(ад метал + -пласт)
матэрыял у выглядзе металічнага ліста з палімерным пакрыццём.
металапла́стыка
(ад метал + пластыка)
творы скульптуры, адлітыя з бронзы, алюмінію і іншых металаў, пластыка якіх разлічана на маляўнічы эфект, зіхаценне святлаценяў, выяўленне ўласцівасцей матэрыялу.
металапраду́кцыя
(ад метал + прадукцыя)
вырабы з металу.
металапратэі́ды
(ад метал + пратэіды)
комплексы бялкоў з цяжкімі металамі, якія выконваюць ролю дыхальных пігментаў, пераносчыкаў металаў у арганізме, ферментаў.
металатэрмі́я
(ад метал + -тэрмія)
працэс выдзялення металу са злучэнняў з іншымі металамі шляхам павышэння тэмпературы плаўлення (
металафі́зіка
(ад метал + фізіка)
раздзел фізікі, які вывучае будову і фізічныя ўласцівасці металаў і сплаваў, а таксама працэсы пры іх апрацоўцы.
металафо́н
(ад метал + -фон)
ударны музычны інструмент, у якім крыніцай гукаў з’яўляюцца падабраныя па гучанню ў адпаведным парадку металічныя пласцінкі.