Verbum

мерысмапе́дыя

(н.-лац. merismopedia)

каланіяльная сіне-зялёная водарасць сям. мерысмапедыевых, якая пашырана пераважна ў прэсных водах.

мерыстэ́ма

(ад гр. meristos = падзельны)

тканка ў раслін, здольная на працягу ўсяго жыцця ўтвараць новыя клеткі.

мерытакра́тыя

(ад лац. meritus = дастойны + -кратыя)

улада найбольш здольных.

-мерыя

(гр. meros = частка)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з паняццем «расчляненне».

мерэ́нга

(фр. meringue)

пірожнае з запечаных узбітых яечных бялкоў і смятанкі з цукрам.

ме́са​¹

(фр. messe, ад лац. missa)

1) галоўнае богаслужэнне каталіцкай царквы;

2) многагалосы харавы твор рэлігійнага зместу на тэкст каталіцкага набажэнства.

ме́са​²

(ісп. mesa = стол)

невялікія сталовыя ўзвышшы з абрывістымі схіламі, якія ўяўляюць сабой рэшткі вялікіх плато.

месалі́на

(лац. Messalina = імя жонкі старажытнарымскага імператара Клаўдзія, вядомай сваім уладалюбствам, вераломствам і распустай)

перан. распусная жанчына.

месідо́р

(фр. messidor, ад лац. messis = жніво + гр. doron = дар)

дзесяты месяц года (з 19—20 чэрвеня да 18—19 ліпеня) французскага рэспубліканскага календара, які дзейнічаў у 1793—1805 гг.

месі́я

(лац. messias, ад ст.-яўр. māšiāch = памазанік)

паводле іудзейскага і хрысціянскага веравучэнняў, пасланец бога, які павінен прыйсці на зямлю, каб выратаваць род чалавечы ад зла і ўстанавіць «царства нябеснае».