Verbum

трос

(гал. tros)

пяньковы або драцяны канат, таўсцейшы за 25 мм (напр. буксірны т.).

трот

(англ. trot)

від алюру, кароткая рысь у каня.

трофабіёз тро́фабіёз

(ад гр. trophe = ежа + -біёз)

разнавіднасць сімбіёзу, якая назіраецца ў некаторых жывёл (напр. у мурашак, якія харчуюцца выдзяленнямі тлей тлі).

трофанеўро́з

(ад гр. trophe = ежа + неўроз)

разлад жыўлення органаў і тканак арганізма ў сувязі з паражэннем вегетатыўнай нервовай сістэмы.

тро́фіка

(ад гр. trophe = ежа)

уплыў нервовай сістэмы на харчаванне органаў і тканак, на абмен рэчываў і жыццядзейнасць арганізма.

-трофы, -трофны

(гр. trophe = ежа, жыўленне)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з паняццямі «ежа», «жыўленне».

трубаду́р

(фр. troubadour)

1) сярэдневяковы паэт-спявак у паўднёвай Францыі, які апяваў радасці жыцця і каханне;

2) перан. той, хто што-н. услаўляе, прапагандуе.

труве́р

(фр. trouvere)

сярэдневяковы паэт-спявак у паўночнай Францыі, які практыкаваўся ў жанры эпічнай паэзіі.

труі́зм

(англ. truism)

агульнавядомая, збітая ісціна, банальнасць.

трук

(фр. truc)

1) лоўкі прыём;

акрабатычны т. — складаны акрабатычны нумар;

2) перан. лоўкі ўчынак (напр. дыпламатычны т.).