Verbum

сфераіда́льны

(ад гр. sphairoeides = шарападобны)

які мае форму сфероіда.

сфералі́ты

(ад сфера + -літ)

сферычныя геалагічныя ўтварэнні дыяметрам пераважна некалькі міліметраў, якія маюць радыяльна-валакністую будову.

сферамарфі́ты

(н.-лац. sphaeromorphitae)

падгрупа выкапнёвых марскіх водарасцяў або іх цыстаў з групы акрытархаў са сферычнай або эліпсоіднай абалонкай без грэбеняў грабянёў і ўнутранага цела.

сферапе́цыя

(н.-лац. sphaeropezia)

сумчаты грыб сям. фацыдыевых, які трапляецца на апалым лісці падбелу, брусніц і журавін.

сферасо́ма

(н.-лац. sphaerosoma, ад гр. sphaire = шар + soma = цела)

1) сумчаты грыб сям. аскаболавых, які трапляецца на апалым лісці ў лясах;

2) клетачная гранула, якая змяшчае ліпіды і бялкі.

сфератэ́ка

(н.-лац. sphaerotheca)

сумчаты грыб сям. эрызіфавых, які развіваецца на лісці агрэсту, парэчак, раслін сям. ружавых і гваздзіковых.

сферафі́за

(н.-лац. sphaerophysa, ад гр. sphaira = шар + physe = пузыр)

расліна сям. бабовых, якая расце ў Казахстане, Сярэд. Азіі, на Каўказе.

сферацы́сціс

(н.-лац. sphaerocystis)

каланіяльная зялёная водарасць сям. пальмелавых, якая трапляецца ў прэсных водах.

сферо́ід

(гр. sphairoeides = шарападобны)

цела, якое ўтвараецца вярчэннем эліпса вакол яго малой восі; сплюшчаны шар, паверхня такога шара.

сферо́метр

(ад гр. sphaira = шар + -метр)

прыбор для вымярэння радыуса крывізны сферычных паверхняў (напр. аптычных лінзаў).