Verbum

лімітро́фы

(лац. limithropus = прыгранічны, ад лац. limes = мяжа, граніца + гр. trophos = які жывіць)

1) прыгранічныя вобласці Рымскай імперыі, якія павінны былі ўтрымліваць войскі, што стаялі на мяжы;

2) дзяржавы, якія ўтварыліся на заходніх ускраінах былой Расійскай імперыі пасля 1917 г. (Літва, Латвія, Эстонія, Фінляндыя).

лі́мітэд лімі́тэд

(англ. limited = абмежаваны)

абмежаваная адказнасць кампаніі па абавязацельствах (у межах уласнай маёмасці).

лімнабіёнты

(ад гр. limne = возера + біёнты)

расліны і жывёлы, якія жывуць у азёрах.

лімнакаля́нус

(н.-лац. limnocalanus)

рачок падкласа весланогіх, які трапляецца ў азёрах ледніковага паходжання.

лімнало́гія

(ад гр. limne = возера + -логія)

раздзел гідралогіі, які вывучае фізічныя, хімічныя і біялагічныя працэсы ў вадаёмах (азёрах, вадасховішчах, сажалках); азёразнаўства.

лімнафі́лы

(ад гр. limne = возера + -філ)

расліны і жывёлы, якія аддаюць перавагу азёрам як асяроддзю жыцця.

лімні́граф

(ад гр. limne = возера + -граф)

самазапісваючы прыбор, які рэгіструе ваганні ўзроўню вады ў буравых свідравінах, студнях, а таксама ў паверхневых вадаёмах (напр. азёрах).

лімніён

(гр. limnion = азярцо)

зона свабоднай вады ў азёрах.

лімно́філа

(н.-лац. limnophila)

водная травяністая расліна сям. залознікавых з светла-зялёным перыстым лісцем, пашыраная ў тропіках і субтропіках Азіі, Аўстраліі, Афрыкі, на Беларусі вядома як акварыўмная.

лімо́н

(фр. limon, іт. limone, ад перс. limun)

1) паўднёвае вечназялёнае цытрусавае дрэва сям. рутавых; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўнае;

2) плод гэтага дрэва з пахучай жоўтай скуркай, кіслы на смак.