Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

сцюа́рд

(англ. steward)

1) афіцыянт на пасажырскім судне ці пасажырскім самалёце;

2) кіраўнік буйной гаспадаркі, эканом у Англіі.

сцюардэ́са

(англ. stewardess)

бортправадніца на самалёце, якая абслугоўвае пасажыраў.

сыгне́т

(с.-лац. signetum)

1) пярсцёнак з пячаткай;

2) друкарскі або выдавецкі знак на тытульным лісце кнігі.

сырадэ́ля

(ісп. serradella, ад serrado = зубчасты)

травяністая расліна сям. бабовых з ланцэтным лісцем і дробнымі белымі або ружовымі кветкамі ў гронках, пашыраная ў Еўропе, Паўн.-Зах. Афрыцы; на Беларусі вырошчваецца як кармавая.

сье́ра

(ісп. sierra)

назва гор і горных хрыбтоў на Пірэнейскім паўвостраве, у Паўд. і Цэнтр. Амерыцы.

сэмперві́вум

(н.-лац. sempervivum)

травяністая расліна сям. таўсцянкавых з сакаўным лісцем і званочкавымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ў Еўропе, Малой Азіі, Паўн.-Зах. Афрыцы; лекавая і дэкаратыўная.

сэнс

(польск. sens, ад лац. sensus)

1) значэнне, унутраны змест;

2) мэта, разумная падстава, карысць, толк.

сэ́пія

(лац. sepia, ад гр. sepia)

1) марскі драпежны галаваногі малюск атрада дэкаподаў, які выдзяляе карычневае фарбуючае фарбавальнае рэчыва; каракаціца;

2) карычневая фарба з рэчыва, выдзеленага гэтым малюскам, а таксама малюнак, зроблены такой фарбай.

сэ́псіс

(гр. sepsis = гніенне)

цяжкае інфекцыйнае захворванне, якое выклікаецца заражэннем крыві гнаяроднымі мікробамі.

сэптако́рд

(ад лац. septimus = сёмы + акорд)

музычны акорд з чатырох рознаіменных гукаў, якія могуць быць размешчаны па тэрцыях.