Verbum

схо́лп

(гр. scholia, мн. ад scholion)

заўвагі, тлумачэнні да тэксту.

сцізо́рык

(польск. scyzoryk, ад лац. scissor = які разразае)

невялікі складаны кішэнны нож.

сці́рта

(літ. stirta)

1) вялікі стог снапоў збожжа, саломы або сена, складзены пад адкрытым небам;

2) вялікая куча прадметаў.

сцыары́ды

(н.-лац. sciaridae)

сямейства насякомых атрада двухкрылых; шкодзяць бульбе, агуркам і іншым агародным культурам.

сцыафі́ты

(ад гр. skia = цень + -фіты)

расліны, якія добра пераносяць зацяненне.

сцыенты́зм

(ад лац. scientia = навука)

абсалютызацыя ролі навукі ў сістэме культуры, у ідэйным жыцці грамадства.

сцында́псус

(н.-лац. scindapsus)

вечназялёная травяністая расліна сям. ароідных з тонкім сцяблом і бліскучым ярка-зялёным лісцем, пашыраная ў вільготных трапічных лясах Азіі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

сцынтыля́тары

(ад лац. scintillare = выбліскваць)

рэчывы, у якіх пад уздзеяннем іанізуючых часціц і выпрамяненняў узнікаюць кароткачасовыя светлавыя ўспышкі.

сцынтыляцы́йны

(ад сцынтыляцыя)

які датычыць сцынтыляцыі, звязаны з яе вывучэннем і выкарыстаннем.

сцынтыля́цыя

(лац. scintillatio = ззянне)

кароткачасовая ўспышка святла, якая ўзнікае ў некаторых рэчывах, што называюцца сцынтылятарамі, пад уздзеяннем іанізуючых часціц і выпрамяненняў.