Verbum

сфі́нктэр

(гр. sphinkter)

кольцападобная мышца, скарачэнне якой замыкае або звужае якую-н. вонкавую адтуліну або выхад з трубчастага органа.

сфрагі́стыка

(ад гр. sphragis = пячатка)

дапаможная гістарычная дысцыпліна, якая вывучае пячаткі.

сфума́та

(іт. sfumato)

прыём у выяўленчым мастацтве, які заключаецца ў змякчэнні абрысаў постацей і прадметаў, што дае магчымасць перадаваць навакольнае паветра.

схала́ст

(гр. scholastes = адданы навуковым або літаратурным заняткам)

1) паслядоўнік схаластыкі;

2) перан. той, хто адрывае веды, навуку ад жыцця і практыкі.

схала́стык

(гр. scholastikos = школьны)

тое, што і схаласт.

схала́стыка

(гр. scholastikos = школьны)

1) сярэдневяковая рэлігійна-ідэалістычная філасофія, якая вызначалася абстрактнымі разважаннямі і фармальнымі лагічнымі мудрагельствамі;

2) перан. фармальныя веды, адарваныя ад жыцця, начотніцтва.

схаласты́чны

(гр. scholastikos = школьны)

1) уласцівы схаластыцы;

2) адарваны ад жыцця, практыкі; фармальны.

схе́ма

(гр. schema = вобраз, форма)

1) чарцёж, які перадае пабудову, сістэму, сувязь частак чаго-н., напр. машыны або прыбора;

2) апісанне, зробленае толькі ў агульных рысах, папярэдні накід;

3) абстрактны, павярхоўны паказ чаго-н.

схематызава́ць

(ад гр. schema = вобраз, форма)

падаваць, апісваць, паказваць што-н. у схематычным, адцягнена-спрошчаным выглядзе, у агульных рысах.

схематы́зм

(гр. schematismos = абрысы, форма)

спрошчанасць, трафарэтнасць у мысленні, у адлюстраванні чаго-н.