Verbum

палірава́ць

(ням. polieren, ад лац. polire = рабіць гладкім)

надаваць прадмету гладкі, люстраны выгляд шляхам націрання (напр. п. мэблю).

паліса́д

(фр. pallisade, ад лац. palus = кол, слуп)

1) рад забітых у зямлю паляў для ўмацавання адхонаў і насыпаў;

2) невялікі абгароджаны кветнік, садок перад домам;

3) абароннае збудаванне ў выглядзе частаколу з завостраных зверху бярвенняў бярвён.

паліса́ндр

(фр. palissandre)

драўніна некаторых трапічных дрэў, якая ідзе на выраб музычных інструментаў, мэблі, паркету.

палісме́н

(англ. policeman)

паліцэйскі ў Англіі і ЗША і некаторых іншых краінах.

паліспа́ст

(гр. polyspastos = які нацягваецца многімі вяроўкамі)

грузапад’ёмны механізм з камбінацыі рухомых і нерухомых блокаў, якія абгінаюцца канатам або тросам.

паліспо́ра

(н.-лац. polyspora)

недасканалы грыб сям. меланконіевых, які развіваецца на сцёблах, галінках, лісці, зрэдку на галоўках сельскагаспадарчых культур сям. лёнавых.

палісты́гма

(н.-лац. polystigma)

сумчаты грыб сям. палістыгмавых, які паразітуе на лісці дрэў.

палісты́ктус

(н.-лац. polystictus)

губавы базідыяльны грыб сям. гіменахетавых, які расце на пнях, драўніне і каранях хвойных дрэў.

палітало́гія

(ад гр. politikos = палітычны + -логія)

галіна навукі, якая вывучае палітычную арганізацыю і палітычнае жыццё грамадства, праблемы ўнутранай палітыкі і міжнародных адносін.

паліто́

(фр. paletot)

верхняя мужчынская або жаночая вопратка, якая апранаецца на касцюм, сукенку і інш.