Verbum

по́ртэр

(англ. porter)

гатунак моцнага і гаркаватага чорнага піва.

по́рцік

(лац. porticus)

крытая галерэя з калонамі, звычайна пры ўваходзе ў будынак (параўн. лоджыя, перыстыль).

по́рцыя

(польск. porcja, ад лац. portio = частка)

1) пэўная колькасць чаго-н., якая прызначаецца па норме (напр. п. вады, п. корму);

2) страва або напітак, разлічаныя на аднаго чалавека ў рэстаране ці сталовай (напр. п. кашы, п. марожанага).

по́ры

(гр. poros = адтуліна)

1) вельмі дробныя адтуліны потавых залоз на паверхні скуры чалавека і жывёл;

2) прамежкі паміж часцінкамі рэчыва.

пост

(фр. poste, ад лац. positus = пастаўлены)

1) аб’ект, які ахоўваецца і абараняецца вартавым;

2) салдат або невялікі вайсковы падраздзел, пастаўлены для аховы чаго-н., назірання за чым-н.;

3) перан. адказная пасада.

пост-

(лац. post = пасля)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «пасля», «пазней».

постадапта́цыя

(ад пост- + адаптацыя)

працэс удасканалення існуючых прыстасаванняў будовы і функцый у раслінных і жывёльных арганізмаў да ўмоў знешняга асяроддзя.

постадыпластамато́з

(ад постадыпластома)

глісная хвароба рыб, якая выклікаецца лічынкамі постадыпластомы.

постадыпласто́ма

(н.-лац. posthodiplostomum)

гельмінт сям. дыпластаматыдаў які паразітуе ў арганізме рыб (карпа, таўсталобікаў, сазана, ляшча і інш.).

постімпрэсіяні́зм

(ад пост- + імпрэсіянізм)

умоўная назва кірунку, які прыйшоў на змену імпрэсіянізму ў мастацтве канца 19 — пач. 20 ст.; прадстаўнікі яго, у адрозненне ад імпрэсіяністаў, імкнуліся стварыць больш умоўны, але ў той жа час і больш шырокі і цэласны вобраз свету.