Verbum

поліэдрые́ла

(н.-лац. polyedriella)

аднаклетачная жоўта-зялёная водарасць сям. плеўрахлоравых, якая пашырана ў азёрах, балотах, невялікіх затарфаваных вадаёмах, у глебе.

поліэкра́н

(ад полі- + экран)

метад дэманстрацыі адначасова на некалькіх экранах, размешчаных побач, тэматычна звязаных кінастужак.

поліэлектралі́ты

(ад полі- + электраліты)

палімеры, у склад макрамалекул якіх уваходзяць групы, здольныя да іанізацыі ў растворы (бялкі, нуклеінавыя кіслоты і інш.).

поліэмбрыяні́я

(ад полі- + эмбрыён)

утварэнне некалькіх зародкаў з адной яйцаклеткі ў жывёлы, чалавека і ў адным семені ў расліны.

поліэтыле́н

(ад полі- + этылен)

высокамалекулярнае злучэнне, прадукт полімерызацыі этылену, які выкарыстоўваецца як электраізаляцыйны матэрыял і для вытворчасці пластмас, плёнак, труб і інш.

поліэтыленаксі́д

(ад поліэтылен + аксіды)

палімер з вокісу этылену.

поліэфі́ры

(ад полі- + эфіры)

сінтэтычныя палімеры, прадукты полікандэнсацыі многаасноўных кіслот або іх ангідрыдаў з многаатамнымі спіртамі.

по́лія

(н.-лац. pohlia)

лістасцябловы мох сям. брыевых, які расце на вільготнай гліністай глебе, схілах, гнілой драўніне.

поліяміэлі́т

(ад гр. polios = шэры + myelos = касцявы мозг)

эпідэмічны дзіцячы параліч, вострая вірусная хвароба, абумоўленая пашкоджаннем пераважна шэрага рэчыва спіннога мозгу.

поліяні́т

(ад гр. polios = шэры)

мінерал, крышталічная разнавіднасць марганцу.